monolog 2

bazen yalan söylersin,

hemde kocaman kocaman yalanlar söylersin,

yüzün güler mesala, türlü şakalarla güldürürsün etrafındakileri ama ağlarsın yine de, içten içe..

hani doktora gidipte mutsuzluktan yakınan palyaço hikayesini bilirsiniz.

bazen böyle tweetler atarsınız ya da şöyle..

canın yanar ama yine de umut dolu tweetcikler atarsın

yorulursun hem de çok, tüketmiş gibi hissedersin günleri, geceleri, haftaları, ayları, denizleri, okyanusları

ama  böyle de bir gerçek var.

ne bileyim işte, eninde sonunda orhan veli’nin giderayak şiirine geliyoruz. şiir için link vermeyeceğim,

çünkü hüzün kokan bir şiir, kimseleri de hüzünlendirmek istemem